Als je hart spreekt

Er is een diep verlangen om bij alles wat ik doe te leven vanuit het hart. Dat is niet altijd eenvoudig geweest omdat ik zelf de weg hierin heb moeten vinden. Dat lukt me nu al aardig maar nog dagelijks kan mijn hoofd ook behoorlijk roet in het eten geven,

Mijn hoofd wil namelijk bewijzen van dat wat het hart weet en voelt. Die wil het verklaren. Tot in den treure. En dat gaat niet lukken want het hart is niet bedoeld om het wetenschappelijk te verklaren.

Niet dat er iets mis is met alles wetenschappelijk te willen verklaren overigens. Dat is in mijn beleving een superkrachtige mannelijke eigenschap. Maar als het hoofd niet ‘in dienst staat’ van het hart sla je in mijn perceptie de plank mis.

Mijn hoofd wil het vaak overnemen en als dat gebeurd gaat het bij mij ‘fout’. Dan komt de twijfel. Die eeuwige twijfel of dat wat het hart zegt en ervaart wel juist is en klopt. Mijn hoofd is degene die mij vaak letterlijk kopzorgen heeft bezorgd. Dat was niet mijn hart, mijn hart weet.

Mijn hoofd zorgde ervoor dat ik weer een ervaring nodig had om iets zeker te weten. En als ik dan die ervaring weer had gehad en daar een bevestiging in had gekregen van het hart was ik weer even gerustgesteld.

Maar dan kwam het hoofd weer om het hoekje kijken. En begon ik weer te twijfelen of dat wat ik ervaren had wel klopte. En begon het hele riedeltje weer van voor af aan. Dan moest ik weer IN de ervaring duiken om weer bevestigd te worden dat het hart het juist had.

Hooggevoelige mensen zijn hartmensen. En dat is niet altijd een makkelijke taak. Omdat deze weg nog niet altijd voor je geplaveid is en je daarin zelf het voortouw hebt te nemen. Met veel liefde en passie vervul ik deze taak. Jij ook?