In verbinding met jezelf

Voordat ik geboren werd had ik het allemaal helder. Ik had een missie en die wilde ik voltooien op aarde. Ik had er zoooveeel zin in. Ik stond te trappelen om naar de aarde te komen. Jaaaa..... liefde.... ik zou de mensen weer verbinden met hun hart en de liefde volop verspreiden. Dat wilde ik zó graaag!!!

En toen werd ik geboren...

Ohhhhh nee.. jeetje... Maar dit was niet de bedoeling. Nu had ik ineens een lichaam dat pijn kon doen. En voelde ik allemaal emoties die erg onprettig waren en die ik echt niet wilde hebben. Is dit de aarde waar ik zo graag naar toe wilde?

En hoe kon dat nou dat ik ineens ook allemaal mensen om me heen zag. Op de plek waar ik vandaan kwam waren we allemaal één. Daar was geen strijd daar was overvloed, maar hier ‘ leek’ alles ineens zo anders. Hier kon ik pijn gedaan worden en konden anderen me afwijzen.

Dát had ik niet bedacht. Als ik op aarde zou zijn zou ik creeeren wat ik maar wilde. Dan zouden al mijn verlangens vervuld worden. Ik zou mijn liefde rijkelijk laten stromen en iedereen zou zich weer herinneren wie hij wérkelijk was. Dát was de bedoeling.

Ineens sloeg de paniek toe en raakte ik de herinnering aan het goddelijke kwijt. Ik werd depressief, voelde me verdrietig en was boos en had zo’n heimwee. Dit leven op aarde wilde ik niet. Ik wilde de beperkingen van het mens zijn niet en ik wilde vooral de pijn niet voelen.

Dus ging ik me richten op de boze buitenwereld. Ik werd alert en was constant op mijn hoede en deed er alles aan om die afwijzing te voorkomen. Als ik maar goed mijn best deed zou alles goedkomen.

Ergens was er nog die herinnering aan de plek waar ik vandaan kwam maar die boze buitenwereld werd steeds belangrijker. Ook omdat de mensen om me heen zeiden ‘pas op hoor.... wees alert.... er kan je van alles gebeuren... en wat zullen de buren wel niet van ons denken’...

Ach wat deed ik veel misvattingen op en wat heb ik vaak verkeerde conclusies getrokken over de wereld en over mezelf. En dát hoorde óók bij het spel van het leven. Want daardoor kon ik groeien en nóg krachtiger worden alleen zag ik dat toen niet. Ik nam het leven veel te serieus.

Inmiddels ben ik zoveel meer in verbinding met mezelf. Maar voorál ook omdat ik de beperkingen, de emoties en de pijn van het menszijn beter kan accepteren. Dát maakt dat ik me zoveel gelukkiger voel. Als ik er niet meer tegen strijd en als mijn gevoelens er gewoon mogen zijn en ook alle andere beperkingen die het menszijn met zich meebrengen, DAN kan ik ontspannen. Dan hoeft er niets meer. Dan is alles oké.

Het is zoveel anders dan ik bedacht had. Mijn missie is nog steeds om de liefde te verspreiden en mensen in verbinding te brengen met hun hart. Maar ik had nooit gedacht dat dit zou betekenen dat ik me niet alleen verbind met het goddelijke, maar dat ik me óók verbind met alles wat met het menszijn te maken heeft en dáár de liefde voor voel. Als we nl. liefde kunnen hebben voor álles, dán ontstaat er rust, vrijheid en vreugde!

Een stralend 2019 toegewenst met veel lichtheid, rust, vreugde en plezier!

Lieve groet,

Rita