Grenzen.. hoe bewaak ik ze
Veel leerkrachten hebben op dit moment herfstvakantie. Een heerlijke week om even bij te komen van alle drukke werkzaamheden op school. Sommige hooggevoelige leekrachten die in mijn praktijk komen vertellen dat ze toch nog even naar school gaan om de boel op orde te maken. Er is altijd wel iets te doen en eigenlijk is het werk nooit af. ‘Wat doe ik dan wel en wat doe ik niet….’ Dat is een vraag die ik regelmatig terugkrijg van ze.
Toen ik zelf nog in het onderwijs werkte als leerkracht ging ik ook maar door. Ik was me niet bewust van mijn grenzen en deed keurig wat er van mij verwacht werd. Soms was ik ’s ochtends al om 7.00 op school. Ik wilde het zo graag goed doen en alles goed voor elkaar hebben. Ik was erg perfectionistisch en was bang om te falen. Soms was ik ook de laatste die weer naar huis ging. Ik had totaal geen benul van mijn grenzen en jakkerde maar door.
Totdat mijn lichaam ging protesteren. Ik werd steeds vermoeider en kreeg hyperventilatie. Ook kon ik ‘s nachts niet meer goed slapen en over mijn hele lijf had ik trillende spiertjes. En mijn hoofd zat zó vol. Ik dacht dat ik lichamelijk iets mankeerde dus ging ik naar de huisarts. Maar na allerlei onderzoeken bleek dat ik lichamelijk niets mankeerde. Daarom werd ik doorgestuurd naar een coach.
Bij de coach ontdekte ik dat ik niet goed voor mezelf zorgde en dik over mijn grenzen ging en dat daar de lichamelijke klachten vandaan kwamen. Het was belangrijk dat mijn systeem weer tot rust kon komen en daarvoor was het nodig dat ik mijn grenzen ging bewaken.
Maar dat was nog wel een lastig item. Ik wist toendertijd niet eens waar mijn grenzen lagen, laat staan dat ik ze aan kon geven. Om dit te kunnen was er allereerst bewust zijn nodig en zelfinzicht. Want hoe kon ik mijn grenzen bewaken als ik niet wist waar ze lagen.
Er volgde een lang proces van persoonlijke groei en ontwikkeling. Ik ontdekte dat ik vaak over grenzen ging omdat ik geen nee durfde te zeggen. Ik zei geen nee omdat ik aardig gevonden wilde worden en erbij wilde horen. Als ik alles maar perfect voor elkaar had en ik deed alles wat er van mij verwacht werd dan kon niemand mij afwijzen. Dat was een belangrijke reden om maar door te jakkeren. Want afwijzing zorgde voor pijn en die wilde ik niet voelen. Als je hooggevoelig bent voel je die pijn namelijk nog intenser.
In dit proces ontdekte ik steeds meer wie ik was en ging ik mezelf en mijn behoeftes serieuzer nemen. Ik werd minder bang voor afwijzing omdat ik ontdekte dat ik prima in staat was om om te gaan met de pijn van afwijzing. Het is misschien een akelig gevoel, maar ik ga er niet aan dood. Daarnaast heb ik ervaren dat het vele malen pijnlijker is als ik mezelf tekort doe. Doordat ik dit besefte durfde ik steeds meer voor mezelf te kiezen.
Wil je meer weten over hooggevoeligheid en het thema grenzen? Dinsdagavond 6 november geef ik een lezing in Zwolle over ‘hooggevoeligheid in het onderwijs’. Als je interesse hebt kun je je opgeven via mijn website of door een mailtje te sturen naar welkom@mulderenwallet.com.
Ken je mensen die hier ook iets aan zouden kunnen hebben, voel je dan vrij om deze nieuwsbrief door te sturen. In deze nieuwsbrief en op mijn site vind je meer info over de lezing.
Ik wens jullie allen een hele fijne herfstvakantie toe! En als je geen vakantie hebt… veel plezier en ontspanning toegewenst bij alle werkzaamheden die je verricht.
Lieve groet,
Rita