De kracht van het nu.

Als kind heb ik me vaak angstig gevoeld. Ben ik wel goed zoals ik ben, hoor ik er wel bij, vinden anderen mij wel aardig. Daardoor werd het leven heel onveilig en was ik altijd op mijn hoede.

Ik probeerde vanuit die angst mijn leven veilig te maken en dat deed ik door me aan te passen, door aan verwachtingen van anderen te gaan voldoen. Ook ontwikkelde ik een fobie. Alles moest recht staan. Op deze manier probeerde ik controle te krijgen over het leven en het leven veilig te maken.

Maar later zocht ik de veiligheid er ook in dat ik genoeg geld op de bank moest hebben, dan voelde ik me veilig. Of door een partner te zoeken die voor me zorgde. Ik zocht de veiligheid buiten mij. Als mijn omstandigheden zouden veranderen dan zou het veilig worden. Dat was de gedachte.

Afgelopen week merkte ik dat ik weer in die illusie was gestapt. Ik probeerde de veiligheid in de buitenwereld te zoeken door alles te doen wat ik hierboven beschrijf. Maar ik ging me steeds ongelukkiger voelen omdat ik mezelf en de waarheid in mij verloochende.

Tijdens de meditatie vanmorgen kon ik het weer keren. De veiligheid ga ik niet vinden door mijn omstandigheden te veranderen, de veiligheid zit al in mij. Ik hoef alleen meer heel stil te worden en dan is het er al. Het is al IN mij.

Door de meditatie kon ik weer uit dit hardnekkige oude patroon ( de illusie) stappen. Een enorme rust overspoelde mij. Alles is er al IN DIT MOMENT. De vreugde, de rust en veiligheid. Ik bén al geborgen. Ik hoef alleen maar heel stil te worden om dit te kunnen ervaren. Dankbaar voel ik mij.