Je eigen manier is het krachtigst

Vanmorgen van 6.00 tot 7.30 heb ik meegedaan aan de meditatie Meditation Practice To Intuit The Absolute van Bentinho Massaor. Heel vroeg stapte ik dus mijn bed uit. Ik had gehoopt op een anderhalf uur ZIJN in pure bliss, i am, I I, maar het tegendeel was waar. Er barstte een enorme strijd in me los. Iets in mij wilde dit niet. Het voelde als "moeten" en daar streed ik tegen, ik wilde weer terug in mijn bed . Maar ik heb mezelf gedwongen om te blijven zitten en de stem die zei dat ze naar bed wilde en weer " in slaap" wilde vallen ( zoals ik het interpreteerde) genegeerd. Maar doordat ik de stem negeerde werd de strijd en het gevecht in mij alleen nog maar groter.

Op een gegeven moment begreep ik dat er iets in mij gehoord wilde worden. Toen heb ik mezelf toegestaan om op "mijn manier" verder te gaan met mediteren en het concept van Bentinho los te laten. Dat gaf ineens zoveel vrijheid. Hoe vaak doe ik het nog niet op de manier van de ander omdat ik ervan uitga dat de manier van de ander de juiste weg is. Maar vanmorgen zette het me klem. En wat was het een cadeau dat ik het mezelf toestond om op mijn manier verder te gaan.

Ik pakte een pen en papier en mediteerde verder. Wat wilde er in mij gehoord worden. Er vroeg iets aandacht, dat was duidelijk. De stem werd steeds dwingender. "niemand bepaalt wat ik wel of niet moet doen, dat bepaal ik zelf" " ik doe het op mijn manier en niet omdat iets goed voor me zou zijn" "een ander kan niet bepalen of iets goed of niet goed voor mij is". Toen ik deze stem de ruimte gaf ontdekte ik dat mij als kind niet gevraagd is wat ik wilde of wat mijn behoeftes waren. In mijn beleving werd het ingevuld en me opgedrongen. Dit kind in mij wilde nu gezien en gehoord worden. Doordat mijn behoeftes en dat wat ik wilde niet serieus genomen werd had ik het gevoel gekregen dat IK niets waard ben. Als ik nl wel van waarde was geweest was ik wel serieus genomen. Dat is de conclusie die ik eruit getrokken had.

Nu deze stem vanmorgen de aandacht kreeg en gehoord werd (uiteraard door mij), werd het rustiger. Ik ben dat kleine meisje niet meer en overgeleverd aan de grillen van een ander. Ik mag het op mijn manier doen, het is zelfs belangrijk dat ik het op mijn manier doe omdat ik dan het meest floreer.

Na anderhalf uur ben ik dan eindelijk beland bij stap 1 van de meditatie van Bentinho ;-) Ik BEN al van waarde. Rust... Vrede... Dankbaarheid!